میشه پرنده باشی اما رها نباشی
میشه دلت بگیره اسیره غصه ها شی


حالا که آسمونم دنیای تازه ای نیست
اون وقت یه جا بشینی محو گذشته ها شی


ترسیده باشی از کوچ اوج و ندیده باشی
واسه یه مشتِ دونه اهلیه آدما شی


تو سایه ها بمونی درگیره سایه ها شی
مفهوم زندگی رو از یاد برده باشی

دلت بخواد دوباره از تهِ دل بخونی
از ترس ریزش اشک غمگین و بی صدا شی